De iconostase, of beeldenwand is een weergave van de hemelse liturgie en beeldt uit dat onze aardse liturgie een deelname is aan de hemelse liturgie. Bij een volledige iconostase zijn er drie deuren: de grootste in het midden heten de koninklijke deuren, en verder de noord-en zuiddeur. Het centrale middenstuk boven de koninklijke deuren, heet deësis.
We zien er Christus en aan weerszijde links de Moeder Gods en rechts Johannes de Voorloper in een gebedshouding. Vaak geflankeerd door engelen en andere heiligen.
Op een gangbare iconostase is ook een serie van 12 feesticonen uitgebeeld.
Aan weerszijde van de koninklijke deuren zien we de iconen van Christus en de Moeder Gods. Alleen de priester mag door de koninklijke deuren naar binnengaan. In een echte orthodoxe kerk zijn de deuren slechts op bepaalde momenten open en gedurende de gehele Paasweek. Sinds de zondeval is immers het Paradijs voor ons mensen gesloten. Maar door de Verlossing van Christus toch weer voor ons toegankelijk gemaakt.
Onze iconostase bevat de 4 belangrijkste iconen , van links naar recht Johannus de Voorloper, Moeder Gods, Christus en De Moeder Gods van Wladimir.
Boven de middelste ingang is een Deësis geschilderd en boven de zijdeuren de Aartsengelen Michaël en Gabriël.
De iconen van Christus en van de Moeder Gods. Het purper van het onderkleed van Christus duidt zijn goddelijkheid aan. Het groen of blauw van het bovenkleed van Christus duidt zijn mens-zijn aan. Christus is Gods mensgeworden woord, bekleed met menselijkheid. De mantel van Maria is purper, boven een groen of blauw onderkleed: Maria is een mens die bekleed is met goddelijkheid.
Er zijn twee belangrijke typen van iconen van de Moeder Gods ( Maria ). De hodigitria ( zij die de weg wijst: zie hierboven). Het kind rust statig op de arm van Maria. Maria wijst met haar vrije hand naar haar kind.
De glykofilousa, of eleousa: ( het zoete liefhebben, of ook wel de tederheid genoemd ) Het kind drukt zijn wang tegen die van de moeder Gods
De drie sterren die altijd op de mantel van Maria geschilderd zijn wijzen naar haar maagdelijkheid (vóór, tijdens en na de geboorte ).
In de Johannes-Bernarduskerk is plaatsing van onze iconostase helaas niet mogelijk.